Ramazân-ı Şerif’ten nasıl bol nasip alınır? Ramazan ayını nasıl ihya etmeliyiz? Ramazan’dan nasip alma ve Ramazân’ı ihya etme yolları...

Rahmet, mağfiret ve cenneti kazanma mevsimi olarak takdim edilen Ramazân-ı Şerif’ten bol nasip alma adına nasıl bir niyet, hâl ve gayrete soyunmak gerektiği üzerinde düşünmek ve himmet kemerini kuşanmak iman, akıl ve basiretin bir gereğidir. Allah Rasûlü -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimizin “Allah Teâlâ her şeyin ihsan kalitesi ve şuuru içinde yapılmasını farz kılmıştır”[1] beyanları, her mü’min için bir ideal olmalıdır.

RAMAZAN’DAN NASIL NASİP ALINIR?

İhsan kıvamı şu dört şeyi gerektirir:

1. Bir şeyi en iyi şekilde bilmek,
2. En sağlam ve sıhhatli bir şekilde yapmak,
3. Öz benliğimize ve başkalarına faydası dokunacak bir surette gerçekleştirmek ve
4. Allah’ın huzurunda yapıyormuşçasına kalbî bir uyanıklık içinde icra etmek.

Bu çerçevede Ramazan-ı şerifin ihsan üzere yapılması;

1. Ramazan-ı şerifin hukukunu, ahkâmını ve âdâbını öncelikle iyi öğrenmeyi,
2. Bu bilgi zemininde oruç, namaz, Kur’an tilaveti ve infak gibi bu ayda icra edilen ibadetleri huşû ile îfâ etmeyi,
3. Kişiliğimize değer katacak takvâ duygumuzu, tefekkürümüzü ve kurbiyetimizi artırmayı ve başkalarına da iyilik, güzellik ve ikramlar sunabilmeyi ve nihayet
4. Daimî olarak zikir ve huzur halini sağlamaya yönelik kalbî uyanıklığı gerektirir.

Bu ilâhî sofradan bol nasip almak için Allah Rasûlü -sallallahu aleyhi ve sellem: “İmanla ve ihtisabla kim Ramazan-ı şerif orucunu tutarsa geçmiş tüm günahları bağışlanır.”[2] buyurarak “iman ve ihtisab” diye iki şarttan bahseder:

“İmân”, Ramazan-ı şeriften böyle bir sonuç alınabileceğine tam olarak inanmayı ve bu konuda hiçbir şüpheye düşmemeyi ifade ettiği gibi “ihtisâb” da samimiyeti, içtenliği ve dünyevî hiçbir mülahazaya kapılmadan tuttuğu orucun ecrini ve mükafatını yalnız Allah’tan beklemeyi ifade eder. Bu şartlar sağlandıktan sonra fert ve cemaat olarak Ramazan bereketinden nasibimizi nasıl artıracağımıza odaklanabiliriz.

Ferdî istifademizi gözümüz, kulağımız, dilimiz, elimiz, ayağımız ve gönlümüz olarak planlamak istersek şunları söylemek mümkündür:

Gözümüzü haramlara ve lüzumsuz bakışlara kapatıp Hakk’ın “âlem-i manzûr” diye ifade edilen kevnî âyetlerine yani yere, göğe ve içindeki ilâhî sanat ve hâdiselere ibret nazarıyla bakmaya yönlendirebiliriz. “Bakıp görmüyor musunuz?” hitab-ı ilâhîsine “bakıyoruz ve görüp anlamaya ve ibret alıp okumaya çalışıyoruz” diyebilecek bir sâlih amel ortaya koyabiliriz. Yine Ramazan-ı şerife en yüce değeri katan Kur’ân-ı Kerim âyetlerini tilavet etmek suretiyle gözümüzü nurlandırabiliriz. Oruçla gelen açlığın tefekkür melekesini keskinleştirmesinden istifade ile özbenliğimizin gıdalanmasına vesile oluruz.

Kulağımızı gıybet, yalan ve dedikodu gibi haramlara ve boş sözlere kapatarak hikmet dolu Kur’an sesiyle rızıklanmasına, feyizli sohbetler ve hikmetli sözlerle gönül toprağının sulanmasına vesile olabiliriz. “İnsan kulaktan sulanır” sözü kişiliğin gelişip dal budak salmasında dinlemenin ehemmiyetine dikkat çeker. Lokman Hakim’in şu sözü de bu suyun vasfına dikkat çeker: “Evladım! Ölü toprağın yağmurla dirilmesi gibi ölü kalpler de hikmet suyuyla dirilir.”

Dilimizle alacağımız nasip de almasını bilene büyük nasiptir. Dili haram sözlerden ve lüzumsuz konuşmalardan korumak suretiyle hakikat ve hayır sözlerle sınırlandırmak ve daha çok da sükûttan istifade edilmesine vesile olmak gerekmektedir. Oruçla gelen feyzi, dil yoluyla zayi etmekten sakınmak icap eder. Açlık ve sükût, ikisi bir araya gelince tefekkür pencerelerinin açılması kolaylaşacak ve manevî anlamda beslenmeye kapı açacaktır. Dil ile alınabilecek bir başka nasip de Kur’ân-ı Kerim tilâveti ve zikrullahtır. Hususiyle Ramazan-ı Şerif’te Kur’an tilâveti bu aya en çok yakışan ve istifadeye medar olan ibadettir. Buna bir de tefekkür eşlik ederse kişiliğin dirilişi için en büyük fırsat yakalanmış olacaktır.

RAMAZAN AYI NASIL İHYA EDİLİR?

Ramazan-ı şeriften istifadenin en büyük imkân ve vasıtası dua, tazarru ve niyaz halindeki gönüldür. İlâhî huzurda bulunma şuurunu hisseden gönle Rabbin ikramı elbette çok farklı olacaktır. Marifetullah, takvâ, tazim, muhabbet ve şevk-i rûhânîden doğan ciddi bir iradeyle Hakk’a inâbe eden (yönelen) gönlün rızkı, kurbiyyet hissi, engin ve derin duygular, nur-ı ilâhî ile şerh-i sadra nailiyet ve nihâyet vuslat esintileridir. Bu yönelişi gerçekleştirecek en önemli vesile, kalbî zikir ve murakabe hâlidir. İç gevezelikleri kesecek ve gönlü rahatsız edici havatırlardan arındıracak bu vesilelere ciddiyetle sarılmak işi kolaylaştıracak ve nasibi artıracaktır.

Ferdî olarak ilâhî rahmeti üzerimize çekecek bu vesilelerin yanında cemaat (topluluk) olarak da istifadeyi artıracak birtakım sebeplere sarılmak icab eder. “Allah’ın rahmetinin cemaat üzerine olacağı”nı[3] haber veren nebevî müjdeden de hareketle denilebilir ki:

Özellikle Ramazan-ı şerifte farz namazlarla birlikte teravihlerin cemaatle eda edilmesine azami gayreti göstermek, büyük bir kazancın anahtarıdır. İnfak ve sadakalarla gariplerin, kimsesizlerin ve muhtaçların yanında olmak da rahmeti çeken önemli amellerdir. Yakınlara, eş, dost ve arkadaşlara yönelik iftar programlarını da ihmal etmemeli, sofralarımızı bu şekilde rûhânî iklimlere dönüştürebilmelidir.

Ramazan-ı şeriften alınabilecek en büyük nasip ise cehennemden azat olunup cennete girmeye ve daha da ötesi cemâl-i ilâhiye vesile olabilecek bir makbuliyettir. Bu yönüyle Ramazan-ı şerifin hoşnut olması da önemlidir. Namazla ilgili şöyle bir rivayet vardır:

“Huşû içinde kılınmayan, rükû ve secdeleri tam olarak yerine getirilmeyen namaz (ahirette) simsiyah zifiri bir karanlık halinde ortaya çıkacak ve sahibine ‘Senin beni zayi ettiğin gibi Allah da seni zayi etsin!’ diyecektir. Allah'ın dilediği zaman gelince böyle kılınan namazlar, eskimiş elbise (paçavra) gibi dürülüp sahibinin suratına çarpılacaktır.” (Taberanî, el-Mu’cemu’l-evsat, VII/183)

Hulasa hukuku gözetilmeyen ve kıymeti bilinmeyen diğer bir ifadeyle rızası alınamayan Ramazan-ı şeriften de büyük bir âhiret nasibi beklemek sadece temenniden ibaret kalacaktır. Rabbimizden razı olacağı ve razı kılacağı bir Ramazan-ı şerif için tevfikını niyaz ederiz.

Dipnotlar:

[1] Müslim, Sayd, 56.

[2] Buhari, İman,28

[3] Tirmizî, Fiten, 7.

Kaynak: Adem Ergül, Altınoluk Dergisi, Sayı: 434

İslam ve İhsan