Peygamber Efendimizin (s.a.v) çocuk sevgisi nasıldı? Çocuklarla nasıl vakit geçirir, onlarla nasıl ilgilenirdi?

Rasûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem çocukları çok severdi. Enes b. Mâlik radıyallanu anh buyurur:

– Rasûlullah, çocuklara karşı insanların en şefkatlisi idi. Abdullah bin Ömer radıyallahu anh, Rasûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellemin torunları Hasan ve Hüseyin için:

– Dünyadaki iki reyhanım benim, buyurduğunu bildirir.

Enes bin Mâlik radıyallahu anh da: Onları koklayıp bağrına bastığını ve onlara dua ettiğini bildirir. Usâme b. Zeyd radıyallahu anh ise:

– Rasûlullah beni bir dizine, Hasan b. Ali’yi de öteki dizine oturtur, sonra ikimizi birden bağrına basar ve:

– Ey Rabbim, bunlara rahmet et, ben bunlara karşı çok merhamet duyuyorum, buyururdu. Şüphesiz ki Rasûlullah efendimizin sevgi ve şefkati yalnız kendi torunlarına karşı değildi. Şöyle buyururdu:

“Küçüklerine şefkat göstermeyen bizden değildir.” (Ebû Dâvûd, Edeb 68)

Peygamberimiz sallallahu aleyhi sellem, kız-erkek ayırmaksızın çocuklara karşı olan sevgi ve şefkatini çok çeşitli şekillerde ve her fırsatta en nezih şekilde göstermiştir. Anne, baba ve büyükleri daima çocuklara karşı hassas ve anlayışlı olmaya davet ve teşvik etmiştir.

Muhtelif sahabilerce verilen haberlere göre, Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, çocukları kucaklar, öper, sever, bineğine alır, selâm verir, gönüllerini alır, hastalandıklarında ziyaretlerine gider, şakalaşır, onları eğlendirir, omuzuna, sırtına bindirir, onları asla azarlamazdı.

Yusuf b. Abdillah b. Selâm radıyallahu anh anlatır ki: – Çocukluğumda Rasûlullah beni Yûsuf diye isimlendirdi, kucağına aldı ve başımı okşadı. Abdullah b. Büsr: Rasûlullah sallallahu aleyhi ve selleme yemek ikram ettiklerini, yemekten sonra âdeti üzere, hane halkına dua buyurduğunu, sonra da başını okşayarak bu çocuk bir asır yaşayacak, buyurduğunu, haber vermiştir.

Abdullah b. Cafer radıyallahu anh buyurur:

– Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem seferden dönerken ben, Hasan ve Hüseyin’den biri ile karşılamaya çıkardık. O da kendisini ilk karşılayanı önüne, diğerini de arkasına bindirir, Medine’ye kadar öylece getirirdi.

Enes b. Mâlik radıyallahu anh anlatır:

– Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem “Esselâmü aleyküm ya sıbyân - selâm size ey çocuklar” diye selâm verdiğini, çok sevdiği kuşu ölmüş olan bir çocuğu ise - Ya Eba Umeyr, küçük kuşun ne oldu?” diye hatırını sorduğunu, onu üzgün görünce de tesellî ettiğini nakleder.

Ebû Hureyre radıyallahu anh:

Torunlarından birini öpen Sallallahu aleyhi ve sellemi görünce Akra bin Habis’in

– Benim on çocuğum var hiç birini öpmedim, dediğini

Rasûlullah’ın ona:

– Merhamet etmeyene, merhamet olunmaz.

Cevabını verdiğini belirtir. Ayrıca, Medineli bir zâtın:

– Benim bir oğlum var, büluğ çağına geldi, hâlâ onu bir defa olsun öpmüş değilim dediğini

Sallallahu aleyhi ve sellemin ona da:

– Allah merhameti kalbinden söküp atmışsa, ben ne yapayım? (Bunda benim günahım ne?) buyurduklarını, kaydeder.

Ayrıca Rasûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem çocuklarına ihtimam gösteren anne ve babaları da över, takdir ederdi.

Kaynak: Sâdık Dânâ, Altınoluk Sohbetleri-4, s.135,

İslam ve İhsan