Ravza'da Dua Etmenin Fazileti

Ravza'da, Efendimizin (s.a.v) huzurunda dua etmenin fazileti nedir? Âlimler, Allah Rasûlü’nün kabrini ziyaret eden kişinin, kabrin önünde durarak dua etmesinin hükmü için ne diyor?

Âlimler, Allah Rasûlü’nün kabrini ziyaret eden kişinin, kabrin önünde durarak Allah’tan dilediği hayır ve faziletleri istemesinin müstehap olduğunu söylemişlerdir. Dua ederken kıbleye dönmek zorunlu değildir.

İmam Mâlik ibn-i Enes (r.a), Abbâsı halifesi Ebû Câfer bin Mansûr’a şöyle demiştir:

“‒Ey mü’minlerin emiri, bu Mescid’de sesini yükseltme! Zira Allah Teâlâ bu hususta bir topluluğa edep öğreterek şöyle buyurmuştur:

«Seslerinizi Nebî’nin sesinin üstüne yükseltmeyin!» (el-Hucurât, 2)

Başka bir topluluğu medhederek şöyle buyurmuştur:

«Rasûlullah (s.a.v)’in yanında seslerini kısanlar…» (el-Hucurât, 3)

Diğer bir topluluğu da zemmederek şöyle buyurmuştur:

«Odaların arkasından sana nidâ eden o kimseler var ya, onların çoğunun aklı çalışmaz.» (el-Hucurât, 4)

Vefatından sonra Efendimiz’e hürmet göstermek, aynen hayattayken hürmet göstermek gibidir.”

Ebû Câfer, bu sözler karşısında boynunu büktü ve:

“‒Ebû Abdullah! Kıbleye dönüp de mi yoksa Rasûlullah (s.a.v)’e yönelip de mi dua edeyim?” diye sordu.

İmam Mâlik:

“‒Yüzünü ondan çevirme! O, hem senin, hem de atan Âdem (a.s.)’ın Allah’a vesilesidir. Bilâkis ona yönel ve ondan şefaat iste. Allah onu sana şefaatçi kılar. Nitekim Cenâb-ı Hak şöyle buyurmaktadır:

«…Eğer on­lar, ken­di­le­ri­ne zul­met­tik­le­ri za­man sa­na ge­lip de Al­lâh’tan mağ­fi­ret di­le­se­ler ve Ra­sûl de on­lar için mağ­fi­ret ta­le­bin­de bu­lun­say­dı, Al­lâh’ı çok af­fe­di­ci ve merhametli bu­lur­lar­dı.» (en-Ni­sâ, 64)” (Kadı Iyâz, Şifâ, II, 41; Kastallânî, Mevâhib; İbn-i Asâkir, İthâfu’z-zâir, s. 153)

Ebü’l-Hasen Ali bin Fihr, bu hâdiseyi Fedâilü Mâlik isimli kitabında hasen bir senedle rivayet etmiştir. Kâdî Iyâz da sika olan şeyhlerinden rivayet etmiştir.[1]

[1] Zerkânî, Şerhu’l-Mevâhib, Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye: 1417, XII, 194; Muhammed bin Musa bin Numan et-Tilimsânî, Mısbâhu’z-zalâm fi’l-müstağîsîne bi-Hayri’l-Enâm (s.a.v) fi’l-yakazati ve’l-menâm, Beyrut, ts., s. 21.