Sadık Rüyalar
Peygamberlere vahiy nasıl gelmiştir? Rüya-yı sadıka ne demektir? İşte Peygamberlerin vahiy alma yolları...
Âlemlerin varlık sebebi Peygamber Efendimiz, nezih bir gençlik ve ulvî bir âile hayâtı ile sergilediği müstesnâ mükemmelliklerin ardından, kırk yaşlarında iken Peygamberlik mertebesine nâil oldu. Kırk yaşına altı ay kala, ilâhî kudret O’na Mekke’deki Hirâ Mağarası’nı kudsî bir mektep olarak açtı.
İlâhî tedrisâtın, kitap, defter ve kalemden müstağnî olarak cereyân ettiği bu tâlim ve feyz dersânesinde, Peygamber Efendimiz, Rabbiyle kendisi arasında ebedî bir sır mâhiyetinde dersler okudu. Vahy-i ilâhîye hazırlandı.
SADIK RÜYALAR
Bu hazırlığın ilk altı aylık safhası, akıl çerçevemize sığabilen yönüyle “rüyâ-yı sâdıkalar” sûretinde gerçekleşmiştir. Yâni Resûlullâh, rüyâsında ne görüyorsa, o aynen tahakkuk ediyordu. Hazret-i Ayşe şöyle buyurur:
“Nebiyy-i Ekrem Efendimiz’e gelen vahiy, uykuda rüyâ-yı sâliha (sâdık rüyâlar) şeklinde başlamıştır. Gördüğü her rüyâ, sabah aydınlığı gibi açık-seçik gerçekleşirdi.” (Buhârî, Bed’u’l-Vahy, 3)
PEYGAMBERİMİZE VAHİY GETİREN MELEK
Nübüvvet, çok büyük ve ağır bir vazîfe olduğundan, Peygamber Efendimiz’in bu mühim vazîfeyle ülfet etmesi ve ona hazırlanması için Cebrâîl (a.s.) kendisine evvelâ rüyâda gelmeye başlamıştır.
Alkame bin Kays’tan rivâyet olunduğuna göre, Peygamberlere gönderilen haberler, emir ve nehiyler, kalpleri sükûnet buluncaya kadar evvelâ rüyâda verilir, daha sonra da vahiy olarak indirilirdi.[1]
PEYGAMBERLERİN VAHİY ALMA YOLLARI
Bu sebeple Peygamberlerin vahiy alma yollarından biri de rüyâdır. Buna İbrâhîm’in (a.s.) âyet-i kerîmede bildirilen:
يَابُنَىَّ اِنِّى اَرَى فِى الْمَنَامِ اَنِّى اَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَى
“…Yavrucuğum! Rüyâda seni boğazladığımı görüyorum; bir düşün, ne dersin?...” (es-Sâffât, 102) sözü delildir.
Bununla birlikte, Peygamberlerin gözleri uyur, kalpleri ise uyumaz.[2] Dolayısıyla onların rüyâda da vahiy almalarına hiçbir mânî yoktur.
NÜBÜVVETİN KIRK ALTIDA BİRİ
Hazret-i Peygamber, daha sonraları sâdık rüyâ hakkında; “Nübüvvetin kırk altıda biridir...” buyurmuşlardır. (Buhârî, Tâbîr, 26; Müslim, Rüyâ, 6)
Gerçekten bu altı aylık müddet, yirmi üç yıl süren Peygamberliğin -zaman itibârıyla- kırk altıda birine tekâbül etmektedir.
[1] İbn-i Kesîr, el-Bidâye, III, 55.
[2] Buhârî, Menâkıb, 24.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Hz. Muhammed Mustafa 1, Erkam Yayınları