Sahabenin Endişesi Neydi?

Ashab-ı kiramın endişesi neydi? Osman Nuri Topbaş Hocaefendi, sahabenin duyduğu endişeyi anlatıyor...

SAHABENİN ENDİŞESİ NEYDİ?

Sahâbeden Sevbân -radıyallâhu anh- bir gün Habîbullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’e pek derin ve dalgın bir sûrette bakıyordu. Öyle ki onun bu hâli, Âlemlerin Efendisi’nin dikkatini çekti. Merhametle sordular:

“–Yâ Sevbân! Nedir bu hâlin?”

Peygamber âşığı Sevbân -radıyallâhu anh- şöyle dedi:

“–Anam, babam ve canım Sana fedâ olsun yâ Rasûlâllah! Sen’in hasretin beni öyle yakıp kavurmaktadır ki, nûrundan ayrı geçirdiğim her an bana ayrı bir hicran olmaktadır. Dünyada böyle olunca âhirette nice olur diye dertleniyorum. Orada Siz, peygamberlerle beraber olacaksınız. Benim ise, ne olacağım ve nerede bulunacağım belli değil! Üstelik Cennetʼe giremezsem, Sizʼi görmekten tamamen mahrum kalacağım! Bu hâl beni yakıp kavuruyor ey Allâh’ın Rasûlü!”

Bunun üzerine Peygamber Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem-:

“–Kişi sevdiği ile beraberdir...” müjdesini verdi. (Buhârî, Edeb, 96)