Sahabi Peygamberimizden Ne Almıştı?
Sahâbî, Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’den ne almıştı?
Sahâbî, Peygamber Efendimizden (s.a.v.) şu iki şeyi almıştı:
1- İn’ikâs (Akislenme, yansıma, Allah Rasûlü’nün hâliyle hâllenme, yoğun bir hâl transferi ve feyz akışı),
2- Akrabiyetin tahsîli. Yani Allâh’a yaklaşmanın, O’nu kalpte tanıyabilmenin tâlim ve terbiyesi.
Ashâb-ı kirâmda Allah, kâinât ve nefse dâir yeni bir anlayış meydana gelmişti. Güneşin, küçücük bir aynaya aksetmesi misâli, güçleri yettiği ölçüde Allah Rasûlü’nün hâliyle hâllenebilmek, onların en ulvî gâyeleri olmuştu. Bu sâyede onların hayatında hayır ve hak bütün güzelliği ile, şer ve bâtıl da bütün çirkinliği ile netleşti. Her davranış ve her nefeste Allah rızâsını aramak, bir hayat düstûru hâline geldi.
SAHABE "İMAN İMTİHANI"NI YAŞADI
Onlar cömertti, merhametliydi, hizmet ehliydi, fedâkârdı, diğergâmdı, îsâr ehliydi, ibadet iştiyâkıyla doluydu…
Sahâbe-i kirâm, Mekke’de bir îman imtihânı yaşadı. Îmânına engel teşkil edecek bütün mânîleri bertarâf etti. İslâm kimliğini sergileyebilmek uğruna an geldi malını, yeri geldi canını fedâ etti. Mekke’de yaşanan îmânın vecd ve heyecanı, Medîne’deki emsâlsiz medeniyet inkişâfının gönül dokusunu ve mânevî alt yapısını hazırladı.
Böylece Allâh’ın bütün mahlûkâtına huzur veren bir İslâm toplumu inşâ edildi. Fitne ateşiyle kavrulan çöller sükûn buldu, ağaçlar bile huzura erdi, yeşillikler arttı. Gereksiz yere yaş bir dal koparmak yasaklandı. İslâm’ın getirdiği hak ve hukuk anlayışıyla insanlık gibi nebâtat ve hayvanât bile zulümden kurtuldu, huzura kavuştu…
Kaynak: Osman Nûri Topbaş, Asr-ı Saâdet Toplumu, Erkam Yayınları