Şahu Geda Ne Demek?
Şahu geda ne demektir? Şahu geda ifadesinin anlamı nedir? Şahu geda ifadesinin geçtiği örnek cümleler...
Şâh u geda: Zengin ve fakir anlamlarına gelmektedir.
ŞAHU GEDA KELİMESİNE ÖRNEK CÜMLELER
İnsanın dost bildikleri, sadece diğer insanlardan ibaret değildir. İnsan sahip olduğu makamın yahut servetin de kendisinin gerçek bir dostu olduğu ehmine kapılır çoğu zaman… Bu noktada nefisler, âdeta aygırlaşır. Dünya malını put hâline getirir, kendisi de onun putperesti olur. Lâkin elindeki imkânlar, kader îcâbı, ondan alınıp da yoksulluğa düştüğü zaman dost bildiği ve sığındığı mal-mülk ve servet ondan tamamen ayrılır ve kendisine yabancılaşır. Gerçekten de kişi fakirliğe düştüğü anda, onu ilk terk edip başkalarına râm olan şey, serveti değil midir? Velev ki, kişi ömrünün son ânına dek zengin yaşamış olsun ve serveti, onu, son nefesine dek terk etmemiş olsun. Peki ya son nefeste? Kişi, ömrü boyunca idrâk etmemiş olsa dahî o son nefeste anlayacaktır ki, bu dünyada sahip olduğunu sandığı onca servet, onun kesinlikle dostu değilmiş. Mevlânâ buyurur:
«Cahil kişi, eğreti ve fânî olan malı-mülkü, kendi malı-mülkü sandığı için, o malın üstüne titrer, çırpınır durur. Bir bakıma rüyasında kendisini mal, mülk sâhibi görür. Sanki bir hırsızın çuvalını kaçırıp götüreceğinden korkar.» Gerçekten de bir rüyadan ibaret olarak tarif edilen bu dünya hayatında servet sahibi olmak, rüyada defîne bulmaktan başka nedir ki! Şâirin dediği gibi:
Bir kefendir âkıbet, sermâye-i şâh u gedâ,
Pes buna mağrûr olan, mecnûn değil de yâ nedir?
*****
Kur’ân-ı Kerîm’de şöyle buyurulur:
“Ey insanlar! Hepiniz Allâh’a karşı fakîrsiniz, muhtaçsınız! Ganî (zengin) ve hamde lâyık olan ancak Allâh’tır!” (el-Fâtır, 15)
“Göklerin ve yerin mülkü Allâh’ındır. Allâh her şeye kâdirdir.” (Âl-i İmran, 189)
Bu âyet-i kerîmelerden de anlaşıldığı vechile mülk, gerçekte ne fertlerin ne de toplumundur. Mülk hakîkatte Allâh’a âittir. Zîrâ insanlar, Cenâb-ı Hakk’ın mülkünde yaşar, O’nun verdiği rızıkla merzuk olurlar. Onlara verilen ise, mülkün sadece belli bir süreyle tasarrufundan ibârettir. Bir şâir bunu şöyle ifâde eder:
Cümle halk ehl-i sefer âlem misâfirhânedir
Hiç mukîm âdem bulunmaz bir acîb kâşânedir
Bir kefendir âkıbet sermâyesi şâh u gedâ
Pes buna mağrûr olan mecnûn değil de yâ nedir?
YORUMLAR