Şeytanı Ağlatıp Uzaklaştıran Amel

Peygamber Efendimiz’in bildirdiği şeytanı ağlatıp uzaklaştıran amel...

Kur’ân-ı Kerim ile amel edildiğinde, şeytanın ne hâle girdiğini Resûlullah bir misalle şöyle anlatır:

“Âdemoğlu secde âyeti okur ve secde ederse şeytan ağlayarak ayrılır ve:

«Yazık bana, insanoğlu secdeyle emredildi ve secde etti, mukabilinde ona Cennet var. Ben de secdeyle emrolundum ama ben itiraz ettim, benim için de ateş var» der.” (Müslim, İmân, 133)

GERÇEK KUR’AN HAFIZLARI

Bütün mesele, aradan nefis ve şeytan engellerini çıkarmak sûretiyle Kur’ân’ı okuyup hayata geçirebilmektir. Zâten Kur’ân’ı yaşamayan kimse ne kadar ezber okursa okusun hâfız kabul edilmemiştir. Nitekim Ebû Ömer, Kur’ân hâfızını şöyle târif etmektedir:

“Asıl Kur’ân hâfızları, Kur’ân’ın hükümlerini, helâl ve haramını bilen ve içindekilerle amel eden kişidir.” (Kurtubî, I, 26)

Resûlullah, Kur’ân-ı Kerim’i daha okurken yaşardı. Allah’ın âyetlerini okurken mânâları üzerinde tefekkür eder ve emirlerini derhâl tatbîke koyulurdu. Allah’ı tesbîh etmekten bahseden âyetlere gelince; “Sübhânallâh” gibi tesbîh ifadeleriyle Allah’ı noksanlıklardan tenzîh ederdi. Dûa âyetleri gelince onlarla Allah’a münâcâtta bulunurdu. Cenâb-ı Hakk’a sığınmaktan bahseden âyetleri okuyunca, hemen Allah’a sığınırdı. (Müslim, Müsâfirîn, 203; Kıyâmu’l-Leyl, 25/1662)