Sohbetin Önemine Dâir Sami Efendi'nin İkazı
Mustafa Eriş Bey, Altınoluk Dergisi'nin Şubat sayısında Sami Efendi Hazretleri'nin kalbe verdiği önemi kaleme aldı. Yazını son bölümünde ise Sami Efendi Hazretleri'nin sohbete atfettiği önemi gözler önüne serecek bir anektod paylaşılıyor.
Muhterem Üstaz Mahmud Sâmi Ramazanoğlu (k.s.) kalb sâfiyetine çok önem verirlerdi. Kendisini ziyarete gelen sevdiklerine hep şu tavsiyelerde:
“Bütün hastalıkların merkezi kalb’dir. Orası düzelmeden hiçbir şey düzelmez. Kalbi zikrullah ile meşgul etmek lazımdır” buyururdu.
İnsanın Allah katındaki değeri, izzeti, şerefi, kalb sâfiyetine bağlı idi. Kalbin sâfiyeti de söz ve davranışlarda görülürdü. Zira kalbte ne varsa dışına o sızardı. Bu bakımdan insan, kalbini önemsemeli söz ve davranışlarına çok dikkat etmeliydi. Kalbin saf ve berrak kalabilmesi için iman heyecanının artması şart idi. Bunun için de adeta bir kuyumcu işçiliği titizliğine ihtiyaç vardı.
KALP GÜMÜŞ GİBİ SAF OLMALI
Bu konuda Sami Efendimiz’den bir hatırayı muhterem Yaşar Çobanoğlu abi nakletmişti.
“Fakir kuyumculuk yaptığım için İstanbul’a sık gelir giderdim. Her geldiğimde önce Sami Efendimizi ziyaret eder, duasını alır, sonra çarşıya çıkardım. Bu şekilde hareket etmek yolumuzun ince edeblerinden idi. Böyle davranmak bizim için de büyük bir bereket getirmekte idi. Bir gün yine ticari alış veriş için İstanbul’a gelmiştim. Çarşının ilk açıldığı vakitlerde Tahtakale’de Sami Efendimizi ziyaret ettim. Odasına çıktığımda beni güler yüzle karşılayıp:
“Hoş geldiniz” dediler. Peşinden “Ne iş yaparsınız? Mesleğiniz nedir?” diye sordular. Fakir de:
“Gümüş imâlâtı yaparız Efendim!” dedim.
Sami Efendimiz mesleğimizle ilgili olarak öyle bilgiler verdi ki hayran kaldım. Elinin içini, avucunu bir pota gibi yapıp parmağıyla karıştırarak şöyle dedi:
“-Evladım! Gümüşü potada belirli bir hararete kadar ısıtmak lazımdır. Eriyip kıvama gelmesi için yüksek ateşte kaynatılması şarttır. Hararet artacak, ısı yüksek olacak ki; yabancı maddeler uçsun gitsin. Gümüş o zaman saflaşır ve işlenmesi kolay olur. Yabancı maddeler buhar olup uçmazsa, işlenmesi zorlaşır. Çatlar, patlar seni de uğraştırır”
KALP BERRAKLIĞI İÇİN DÜNYEVİ SEVGİLER YOK EDİLMELİ
Muhterem Üstaz hazretlerinin bu açıklamaları, bizlere maddi ve manevi bir ders oldu. Görünüşte sanki bize mesleğimizle ilgili bilgiler vermekteydi. Hakikatte ise gönül aynamızın saf ve berrak olabilmesi için bize bir reçete sunmaktaydı. Manevi derslerimizin de böylesine titiz yapılması gerektiğine işaret etmekteydi.
Kalb aynasının gösterebilmesi için dünyevi sevgilerin kalbten atılması zarureti var idi. Kin, kibir, gurur, enaniyet, hased gibi bâtını hastalıkların kalbten çıkartılması gerekmekteydi. Bu da ancak kesret-i zikir ile kalbte hararetin artmasına bağlı idi.
SOHBETLERDE HER ŞEY VAR!
Allah dostlarının insan terbiyesindeki usul ve metotları türlü türlüdür. Kimi Allah dostları sevenlerini sohbetlerle, kimisi erbaîn ve çilelerle terbiye etmeye çalışırlar. Nakşi yolunda sohbet ve zikir esastır. Bu konu ile ilgili bir hatırayı yine muhterem Hidayet Erdoğan Bey nakletmişti:
“Fakir İmam Hatip Okulunu Doğanhisar’da okudum. Okulda hizmet eden Ali Arslan abimiz vardı. Muhabbet ve samimiyeti, tatlı gülümsemesi, aşkla hizmeti ve talebeye sevgisi bizi celbederdi. Onunla beraber olmak bize huzur verirdi. Sonra öğrendik ki Ali Arslan abi, Sami Efendimizin talebelerinden imiş. Fırsat buldukça Erenköy’de ziyaretine gider gelirmiş. Emekli olduktan sonra Erenköy’de devlethânenin bahçe bakım işlerini deruhte etmiş. Şu hatırayı tekrar tekrar anlatırdı:
“Bir ziyarette sohbet tamamlandıktan sonra bir abi Üstada şu soruyu yöneltiyor:
“Efendim! Başka yollarda, başka tarikatlarda terbiye metodu olarak erbaîn, çile, halvet ve uzlet var. Bizde niye yok?”. Sami Efendimiz diz üstü oturmuş murakabe ile meşgulmüş. Celalli bir vaziyette diz üstü kalkıp şöyle cevap vermişler:
“Bi-iznillah! Bu sohbetlerde her şey var. Çile de var, erbaîn de var. Halvet de var, uzlet de var. Daha nice nice güzellikler var.”
Bu yol, kitap ve sünnet çizgisinden hiçbir zaman ayrılmayan büyük veliler yoludur. Bu yola girip teslim olanlar için her türlü güzelliklere ulaşma imkanı vardır. Sadece sabır, sebat ve gayretle devam etmek icap eder. Sadakatle yolun adabına riayet edenlere nice mükâfatlar vaad edilmiştir.
Kaynak: Mustafa Eriş, Altınoluk Dergisi, Şubat-2015, sf. 42-43