Sövmemek | Peygamberimizin Eğitim Dili

Mü’min, dilini kötü sözlerle kirletmez. Efendimizin (s.a.v) eğtiim dilindende dii güzel kullanmanın, kirletmemenin, sövmemenin önemi ve etkisi...

Diller, lisanlar; ilâhî hakikatlerin, bediî, rûhânî güzelliklerin sergilendiği hikmet pınarları olmalıdır. Çünkü câzibe hikmettedir. Kaba lisan gönül kırar ve muhatabı kişiden uzaklaştırır. Cenâb-ı Hak;

“...Sesini alçalt! Unutma ki seslerin en çirkini, merkeplerin sesidir.” (Lokmân, 19) buyuruyor. Yani; «Sesin merkep sesine benzemesin!» buyuruyor. Herkes hoş nağmeli bir bülbülü dinlemek ister. Hiç kimse, sesiyle kulak tırmalayan bir merkebi dinlemek istemez. Demek ki insan sesinin, bir merkep sesine benzememesi lâzım. Nâzik, zarif olması lâzım. Lisânın, onun ince rûhunu aksettirmesi lâzım.

Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, Ümmü’s-Sâib -radıyallâhu anhâ-’yı ziyarete gitmişti. Ona;

“–Neyin var, ey Ümmü’s-Sâib, titriyorsun?” buyurdu. O da:

“–Hummâya tutuldum, Allah onu bereketsiz kılsın!” dedi. Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem-;

“–Hummâya sövme! Şüphesiz o, körüğün demirin kirlerini giderdiği gibi Âdemoğlunun hatalarını giderir.” buyurdu. (Müslim, Birr, 53)

Mü’min, dilini kötü sözlerle kirletmez. Kimseyi incitmeyeceği gibi kendisi de kimseden incinmez. Yani kalbin bu kıvâmı kazanabilmesi lâzımdır.

Ayrıca muhatabından gördüğü kabalığa karşılık olarak kendisi de kaba davranan kimse Hazret-i Ali’nin şu sözlerine kulak vermelidir:

“Alçakça söylenen bir söze karşılık vereyim deme, çünkü o sözün sahibinde onun gibi daha nice düşük sözler vardır. Cevabınıza yine onlarla cevap verirler.”

Eğitim, pırlanta kelimelerle yapılmalıdır. Kaba söz ve tavırlar, eğitim müesseselerinin kapısından girememelidir.

Kaynak: Osman Nûri TOPBAŞ, O'NUN EĞİTİM LİSÂNI, Yüzakı Yayıncılık