Suriyeliler'in Ölüme Terk Edildiği Kamp!

Açlık nedeniyle ölümlerin yaşandığı Yermuk kampından kaçan Rukiye Abdullah korkunç tabloyu anlattı.

Suriye'de rejimin ablukasından dolayı açlıktan ölümlerin başladığı ve "kedi eti yenebilir" fetvasının verildiği zamanda Yermuk kampında bulunan Rukiye Abdullah (30) yaşadıklarını ve kamptaki dramı anlattı.

İNSANLAR ÖLÜME TERK EDİLDİ

Suriye'de 5 yılı aşkın süreden beri devam eden iç savaşta insanların sadece silahlarla öldürülmediğini, ülkede, rejim ve milis güçlerinin ablukası altında bulunan birçok bölgede aylarca gıda ve temel ihtiyaç maddelerinden mahrum bırakıldığını belirten Abdullah, insanların ölüme terk edildiğini belirtti.

Abdullah, Şam'da 2013 yılı ortalarında rejimin ablukasına giren açlık ve hastalıktan ölümlerin yaşandığı Yermuk kampı, filmlere, romanlara konu olacak hikayelerin yaşandığı bölgelerden biri olduğunu ifade etti.

''CEHENNEM'' DE YAŞADIKLARINI UNUTAMIYOR

Ablukanın yaşandığı kamptan biri engelli 3 çocuğuyla birlikte, 5 ay önce, bir yolunu bularak kaçmayı başaran ve Türkiye'ye gelen Abdullah "cehennem" olarak yorumladığı kampta yaşadıklarını unutamadığını dile getirdi.

Açlığın, yokluğun, korkunun ve ölümün 2013 ramazanında başladığını ifade eden Abdullah, kamptan kaçabilen şanslı kişilerden biri olduğunu belirtti.

''HERKES AÇTI''

Diğer insanlar gibi, çok zor şartlar altında yaşadığını aktaran genç kadın,"Hayatın en temel ihtiyacı olan ekmek ve şeker gibi ihtiyaç malzemelerinden mahrumduk. Bunlara ulaşmak bir hayaldi. Sadece ben değil, oradaki herkes benim gibiydi. Birçok çocuk açlıktan hayatını kaybetti. Engelli kızım çok zorluklar çekti. Durumu daha da kötüleşmişti." dedi.

Abdullah şöyle devam etti:

"Bir ekmek kırıntısından dahi mahrumduk. Özellikle kampta son 4 ayı 'su çorbasıyla' geçirdik. Karnımızı doyurabilmek için suya baharat ekliyorduk. Siz insanların kedi eti yediğini duydunuz belki, ama ben gözlerimle gördüm. Sokakta çocukların karton parçalarını yediklerini gördüm. Çöplerden yenebilecek bir şey aradıklarını gördüm. Etrafta hiç bir şey yoktu. Paran olsa bile alacak bir şey bulamazdın. Rejim bizi öyle bir ablukaya aldı ki, kampa hiçbir şey giremez durumdaydı.

Ablukanın ilk günlerinde terk edilmiş evlerde, kuru ekmek kırıntıları bulduklarını anlatan Abdullah, ekmek parçalarının üzerindeki küfleri odun ateşiyle temizleyip, üzerine "zahter" serperek çocuklarına yedirdiğini söyledi.

yermuk_kampı

''ELİNDEKİ KAĞIDI BÖLEREK YİYEN ÇOCUK GÖRDÜM''

Sonraki günlerde bu küflenmiş kuru ekmeklere bile mahrum kaldıklarını belirten Abdullah şunları kaydetti:

"Bu abluka özellikle çocukları çok etkiledi. Bir çocuğun en basit hayali karnının doyması ve oyun oynamasıdır. Bir defasında, etrafta bir şey olmadığını bile bile kendimle alay edercesine bombalar altında yemek aramaya çıkmıştım. Ot toplamaya başladım. Orada tek kalan ve bir bitki türü olan 'kuş ayağı' adındaki bu ottan çok sayıda insan yemek zorunda kaldı ve hayatını kaybetti. Yürürken hıçkırıkla ağlayan bir çocuk gördüm. Elinde bir kağıt parçasını bölerek yiyordu. Çocuk 10 yaşlarındaydı. Yiyecek bir şey bulamadığını ve açlığını bastırmaya çalıştığını söyledi. Bir defasında da bir grup insan gördüm. Kedinin derisini yüzüyorlardı. Ne kadar konuşsak anlatamam. Rejim bu ablukayı yaptığında, öyle bir muameleye maruz kaldık ki, bir kafire ve bir hayvana bile bu muamele yapılmaz. İnsanlar bombardımandan ziyade açlıktan öldü. Yolda yürürken insanların bir kısmının birden bire düştüğünü, açlıktan hayatını kaybettiğini, bir kemik ve deriden ibaret kaldığını gördüm. Allah bilir, kaç gündür yemek yemediklerini düşünmüştüm. Öyle bir hale geldik ki artık bombardımanı önemsemiyorduk. Tek isteğimiz yiyecek bir şey bulup çocuklarımızın karnını doyurmaktı. Orada insanlar sırasıyla ölüyordu. 9 ay boyunca hiç ekmek görmedik. Su çorbası, ot ve karton yedik. Bir gün oradan kaçabileceğim aklımdan bile geçmemişti. Allah'a şükür olsun bir yol buldum ve korkunç yerden çıkabildim."

REJİM GELEN YARDIMLARI ÇALMIŞ

Kampa gelen insani yardımların yetersiz olduğunu ifade eden Abdullah, gönderilen yardımların birçoğunun yolda rejim güçleri tarafından çalındığını ve çok azının kampa ulaştığını vurguladı.

Ayrıca kendilerine gelen yardım kolilerinin bile parayla satıldığını belirten Abdullah, şöyle konuştu:

Medya organlarında 100 çocuğun hayatını kaybettiği söylendi. Gerçekte bu sayı çok daha fazla. Sadece açlıktan değil, birçok çocuk şeker yetersizliğinden hayatını kaybetti. Hastanelerde yeni doğanlarla birlikte 3-4 yaşına gelmiş ve bu nedenle ölen çok sayıda çocuk gördüm.

Kaynak: AA

İslam ve İhsan

PAYLAŞ:                

YORUMLAR

İlk yorumu yapan siz olun!

Yorum Ekle

İslam ve İhsan

İslam, Hz. Adem’den Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen tüm dinlerin ortak adıdır. Bu gerçeği ifâde için Kur’ân-ı Kerîm’de: “Allâh katında dîn İslâm’dır …” (Âl-i İmrân, 19) buyurulmaktadır. Bu hakîkat, bir başka âyet-i kerîmede şöyle buyurulur: “Kim İslâm’dan başka bir dîn ararsa bilsin ki, ondan (böyle bir dîn) aslâ kabul edilmeyecek ve o âhırette de zarar edenlerden olacaktır.” (Âl-i İmrân, 85)

...

Peygamber Efendimiz (s.a.v) Cibril hadisinde “İslam Nedir?” sorusuna “–İslâm, Allah’tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın Rasûlü olduğuna şehâdet etmen, namazı dosdoğru kılman, zekâtı vermen, Ramazan orucunu tutman, yoluna güç yetirip imkân bulduğun zaman Kâ’be’yi ziyâret (hac) etmendir” buyurdular.

“İman Nedir?” sorusuna “–Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, âhiret gününe inanmandır. Yine kadere, hayrına ve şerrine îmân etmendir” buyurdular.

İhsan Nedir? Rasûlullah Efendimiz (s.a.v): “–İhsân, Allah’a, onu görüyormuşsun gibi kulluk etmendir. Sen onu görmüyorsan da O seni mutlaka görüyor” buyurdular. (Müslim, Îmân 1, 5. Buhârî, Îmân 37; Tirmizi Îmân 4; Ebû Dâvûd, Sünnet 16)

Kuran-ı Kerim, Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen ilahi kitapların sonuncusudur. İlahi emirleri barındıran Kuran ve beraberinde Efendimizin (s.a.v) sünneti tüm Müslümanlar için yol gösterici rehberdir.

Tüm insanlığa rahmet olarak gönderilen örnek şahsiyet Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v) 23 senelik nebevi hayatında bizlere Kuran ve Sünneti miras olarak bırakmıştır. Nitekim hadis-i şerifte buyrulur: “Size iki şey bırakıyorum, onlara sımsıkı sarıldığınız sürece yolunuzu asla şaşırmazsınız. Bunlar; Allah’ın kitabı ve Peygamberinin sünnetidir.” (Muvatta’, Kader, 3.)

Tasavvuf; Cenâb-ı Hakkʼı kalben tanıyabilme sanatıdır. Tasavvuf; “îmân”ı “ihsân” gibi muhteşem ve muazzam bir ufka taşımanın diğer adıdır. Tasavvuf’i yola girmekten gaye istikamet üzere yaşayabilmektir. İstikâmet ise, Kitap ve Sünnet’e sımsıkı sarılmak, ilâhî ve nebevî tâlimatları kalbî derinlikle idrâk edip onları hayatın her safhasında vecd içinde yaşayabilmektir.

Dua, Allah Teâlâ ile irtibatta bulunmak; O’na gönülden yönelmek, meramını vâsıta kullanmadan arz etmek demektir. Hadisi şerifte "Bir şey istediğin vakit Allah'tan iste! Yardım dilediğin vakit Allah'tan dile!" buyrulmuştur. (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/307)

Zikir, bütün tasavvufi terbiye yollarında nebevi bir üsul ve emanet olarak devam edegelmiştir. “…Bilesiniz ki kalpler ancak Allâh’ı zikretmekle huzur bulur.” (er-Ra‘d, 28) Zikir, açık veya gizli şekillerde, belirli adetlerde, farklı tertiplerde yapılan önemli bir esastır. Zikir, hatırlamaktır. Allah'ı hatırlamak farklı şekillerde olabilir. Kur'an okumak, dua etmek, istiğfar etmek, tefekkür etmek, "elhamdülillah" demek, şükretmek zikirdir.

İlim ve hâl kelimelerinden oluşmuş bir isim tamlaması olan ilmihal (ilm-i hâl) sözlükte "durum bilgisi" demektir. Bütün müslümanların dinî bilgi ve uygulama bakımından ihtiyaç duyduğu, bir bakıma müslüman olmanın ve müslümanlığın icaplarını yerine getirmenin ön şartı durumundaki fıkhi temel bilgiler ilmihal diye anılmıştır.

İslam ve İhsan web sitesinde İslam, İman, İbadet, Kuranımız, Peygamberimiz, Tasavvuf, Dualar ve Zikirler, İlmihal, Fıkıh, Hadis ve vb. konularda  güvenilir kaynaklardan bilgiye ulaşabilirsiniz.