Tabiîn'in Bazı Meşhur Muhaddisleri

Tabiîn'in bazı meşhur muhaddisleri kimlerdir?

Sahabe ve tâbiîn devrinde yetişen alimlerin, genellikle çok hadîs bilen kimselerdi. Dolayısıyla, daha önce sözünü ettiğimiz ilim merkezlerinde yetişen tâbiîn de hadis alimi olarak şöhret kazanmış olmaları doğaldır. Bu tâbiîlerin hepsini burada zikretmek elbette mümkün değildir. Fakat bunlar arasında en çok şöhret kazananlardan birkaçı şunladır;

1. Saîd İbnu'l-Müseyyib

Medine'nin tanınmış hadiscilerinden ve ‘Fukahay-ı Seb'a’ olarak bilinen yedi fakih den biridir. Hazreti Ömer’in hilafetinin ikinci yılında dünyaya gelmiştir. Saîd İbnu'l-Müseyyib, pek çok sahabîden hadis işitmiştir. Ayrıca Ebû Hureyre'nin kızıyla da evlendiği için, O’nun hadislerini en iyi bilenlerden sayılırdı.

Saîd İbnu'l-Müseyyib, 93/712 senesinde vefat etmiştir.

2. İbn Şihab ez-Zuhrî

Medine'de doğup büyümüş, ömrünün büyük bir kısmını da Şam'da geçirmiş büyük hadisçilerden biridir. Sahabenin son devrine yetişmiş ve hadîslerinin çoğunu “Kibaru't-tâbiîn” denen tâbiîn büyüklerinden almıştır.

Zuhrî, 124/742 senesinde Şam'da vefat etmiş ve yine orada defnedilmiştir.

3. Urve İbnu'z-Zubeyr

Tanınmış sahabîlerden Zubeyr İbnu'l-Avvam'ın oğlu, Hazreti Peygamberin ilk halîfesi Ebû Bekr'in torunudur. Esma Binti Ebî Bekr onun annesi, Peygamberimizin eşi Âişe de teyzesi idi. Urve'nın, özellikle Hazreti Âişe'ye olan yakınlığı, ondan pek çok hadîs rivayet etme imkanını sağlamıştır.

Urve İbnu'z-Zubeyr, 93/712 senesinde vefat etmiştir.

4. Nâfi Mevla İbni Ömer

Nâfi, köle olmasına rağmen, hadis sahasında büyük şöhret kazanmış ve efendisi Abdullah b. Ömer'in hadislerinin büyük bir kısmı onun tarafından rivayet edilmiştir. Muhaddisler arasında güvenilirliğiyle de tanındığı için, İmam Malik'in ondan, onun da Abdullah b. Ömer'den rivayeti, en sahih rivayet ve bu isnad da en sahîh isnad olarak kabul edilmiştir.

Nâfi, Emevî halîfesi Ömer b. Abdilaziz tarafından Mısır'a Hazreti Peygamberin sünnetini öğretmek için gönderilmiştir. Nâfi 117/735 senesinde de Medine'de vefat etmiştir.

5. İbrahim en-Neha'î

Kûfe'nin tanınmış fakîhlerinden biri ve meşhur bir tâbiî alimidir. Bazı sahabilerle görüşüp konuşmuş olmasına rağmen onların hiçbirinden hadis rivayet etmemiştir. Rivayet ettiği hadisleri ise, tâbiîlerin büyüklerinden ve kendi çağdaşları olan diğer tâbiîn almıştır. İbrahim en-Neha'î, 96/715 senesinde vefat etmiştir.

İslam ve İhsan

Tâbiîn veTebe-i Tâbiîn Kimlere Denir?

SAHABE NEDİR?

HADİS NEDİR?

İslam ve İhsan

İslam, Hz. Adem’den Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen tüm dinlerin ortak adıdır. Bu gerçeği ifâde için Kur’ân-ı Kerîm’de: “Allâh katında dîn İslâm’dır …” (Âl-i İmrân, 19) buyurulmaktadır. Bu hakîkat, bir başka âyet-i kerîmede şöyle buyurulur: “Kim İslâm’dan başka bir dîn ararsa bilsin ki, ondan (böyle bir dîn) aslâ kabul edilmeyecek ve o âhırette de zarar edenlerden olacaktır.” (Âl-i İmrân, 85)

...

Peygamber Efendimiz (s.a.v) Cibril hadisinde “İslam Nedir?” sorusuna “–İslâm, Allah’tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın Rasûlü olduğuna şehâdet etmen, namazı dosdoğru kılman, zekâtı vermen, Ramazan orucunu tutman, yoluna güç yetirip imkân bulduğun zaman Kâ’be’yi ziyâret (hac) etmendir” buyurdular.

“İman Nedir?” sorusuna “–Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, âhiret gününe inanmandır. Yine kadere, hayrına ve şerrine îmân etmendir” buyurdular.

İhsan Nedir? Rasûlullah Efendimiz (s.a.v): “–İhsân, Allah’a, onu görüyormuşsun gibi kulluk etmendir. Sen onu görmüyorsan da O seni mutlaka görüyor” buyurdular. (Müslim, Îmân 1, 5. Buhârî, Îmân 37; Tirmizi Îmân 4; Ebû Dâvûd, Sünnet 16)

Kuran-ı Kerim, Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen ilahi kitapların sonuncusudur. İlahi emirleri barındıran Kuran ve beraberinde Efendimizin (s.a.v) sünneti tüm Müslümanlar için yol gösterici rehberdir.

Tüm insanlığa rahmet olarak gönderilen örnek şahsiyet Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v) 23 senelik nebevi hayatında bizlere Kuran ve Sünneti miras olarak bırakmıştır. Nitekim hadis-i şerifte buyrulur: “Size iki şey bırakıyorum, onlara sımsıkı sarıldığınız sürece yolunuzu asla şaşırmazsınız. Bunlar; Allah’ın kitabı ve Peygamberinin sünnetidir.” (Muvatta’, Kader, 3.)

Tasavvuf; Cenâb-ı Hakkʼı kalben tanıyabilme sanatıdır. Tasavvuf; “îmân”ı “ihsân” gibi muhteşem ve muazzam bir ufka taşımanın diğer adıdır. Tasavvuf’i yola girmekten gaye istikamet üzere yaşayabilmektir. İstikâmet ise, Kitap ve Sünnet’e sımsıkı sarılmak, ilâhî ve nebevî tâlimatları kalbî derinlikle idrâk edip onları hayatın her safhasında vecd içinde yaşayabilmektir.

Dua, Allah Teâlâ ile irtibatta bulunmak; O’na gönülden yönelmek, meramını vâsıta kullanmadan arz etmek demektir. Hadisi şerifte "Bir şey istediğin vakit Allah'tan iste! Yardım dilediğin vakit Allah'tan dile!" buyrulmuştur. (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/307)

Zikir, bütün tasavvufi terbiye yollarında nebevi bir üsul ve emanet olarak devam edegelmiştir. “…Bilesiniz ki kalpler ancak Allâh’ı zikretmekle huzur bulur.” (er-Ra‘d, 28) Zikir, açık veya gizli şekillerde, belirli adetlerde, farklı tertiplerde yapılan önemli bir esastır. Zikir, hatırlamaktır. Allah'ı hatırlamak farklı şekillerde olabilir. Kur'an okumak, dua etmek, istiğfar etmek, tefekkür etmek, "elhamdülillah" demek, şükretmek zikirdir.

İlim ve hâl kelimelerinden oluşmuş bir isim tamlaması olan ilmihal (ilm-i hâl) sözlükte "durum bilgisi" demektir. Bütün müslümanların dinî bilgi ve uygulama bakımından ihtiyaç duyduğu, bir bakıma müslüman olmanın ve müslümanlığın icaplarını yerine getirmenin ön şartı durumundaki fıkhi temel bilgiler ilmihal diye anılmıştır.

İslam ve İhsan web sitesinde İslam, İman, İbadet, Kuranımız, Peygamberimiz, Tasavvuf, Dualar ve Zikirler, İlmihal, Fıkıh, Hadis ve vb. konularda güvenilir kaynaklardan bilgiye ulaşabilirsiniz.

Tabiîn'in Bazı Meşhur Muhaddisleri