Tabiin Dönemi Tedvin Faaliyetlerinin Başlaması
Tedvîn işi, Emevi halifelerinden Ömer İbnu Abdilaziz'le başlar.
Dindarlığı ve Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem'in sünnetine düşkünlüğü ile meşhur olan Ömer İbnu Abdilaziz (r.a), sünneti bilen ashab neslinin, arkadan da büyük alimlerin çeşitli sebeplerle birer birer hayattan çekilmelerini görerek hadisin kaybolacağından endişe eder. Tehlikeyi önlemek için her taraftaki mevcut âlimleri hadislerin yazılması işine sevketmeyi düşünür. Bu maksatla, halife sıfatıyla vâlilere emirler gönderir.
Ömer İbnu Abdilaziz'in gönderdiği bu mektuplardan bir tanesinin metni Buhârî'de mevcuttur. Bu, Medîne valisi Ebu Bekr İbnu Hazm'a gönderilen mektuptur:
"Beldende Hazreti Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem ile ilgili rivayetleri araştır, topla ve yaz. Ben ilmin (hadislerin) yok olmasından ve âlimlerin tükenmesinden korkuyorum. Bu iş yapılırken sâdece Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem'in sünneti kabul edilsin. Âlimler mescit gibi herkese açık ve malum yerlerde oturup tedrisatta bulunarak ilmi yaysınlar, bilmeyenlere öğretsinler. Zira ilim gizli kalmadıkça yok olmaz." Talat Koçyiğit, Hadis Tarihi.
TEDVİN EDİLEN KİTAPLARDAN MEŞHUR OLANLAR
İkinci Asır'da tedvîn edilen kitaplardan meşhur olanlar şunlardır:
-İmam Malik'in Muvatta'ı,
-İmâm Şâfiî'nin Müsned'i,
- Abdurrezzâk İbnu Hümâm'ın Muhtelifu'l-Hadîs'i ve el-Câmi'si,
-Süfyan İbnu Üyeyne'nin Musannaf'ı.