Tâbiîn'in Tanımı ve Fazileti

NE NEDİR?

Tâbiîn'in nedir ve ne anlama gelir? Tâbiîn hadis ilmine ne kadar önem verdi?

Tâbiî Ne Demektir?

Ashabtan herhangi birine kavuşmuş ve onunla görüşüp konuşarak sohbet etmiş olan her müslümana tabiî denir. Çoğulu tâbiûn’dur.

 Tâbiîn, sahabelerin ardından gelen ikinci önemli nesildir. Onlar, İslam medeniyetinin, ilim ve kültür mirasının yayılmasında büyük bir paya sahiptir. İslam Dininin daha sonraki nesillere öğretilmesinde çok büyük ve önemli görevler yerine getirmişlerdir. Onlar, sahabe efendilerimizden ilim, ahlak ve feyz almış ve aldıkları bu ışığı tüm dünyaya yaymışlardır.

2.    Tâbiîn'in Hadis Öğrenimine Verdikleri Önem

İslami ilimlerin çoğu tâbiîn devrinde ortaya çıkmaya başlamıştır. Bunun başlıca sebepleri şunlardır:

  • Tâbiîin, küçük yaştan itibaren öğrenme arzusuna sahip olmaları,
  • Peygamberin dizi dibinde yetişmiş sahabe gibi imanlı ve üstün yetenekli, fazilet sahibi bir öğretici kadroya öğrencilik et­meleri,
  • İslam Dininin kaynağı olması itibariyle hadis ilminin değerinin de iyice anlaşılmış olması ve bu ilme duyulan ihtiyaç.

Tüm bu hususlar tâbiîn büyük bir arzuyla hadis öğrenmeye sevk etmiştir.

3.    Tâbiîn'in Yetiştiren Bazı İlim Merkezleri

Hazreti Peygamber döneminde başlayan fetihler onun vefatından sonra da devam etmiştir. Özellikle râşid halîfeler devrinde, İslam coğrafyası sü­ratle genişlemiş, böylece İslam devletinin sınırları İspanya’dan Çin'e kadar uzanmıştı.

Sahabeden bazıları fethedilen bu yeni yerlere yerleşmiştir. Sahabîlerin yerleşmiş oldukları şehir ve kasabalar, kısa bir zamanda birer ilim merkezi haline gelmişlerdir. Bunun sebebi de, Hazreti Peygamberin dizi dibinde yetişmiş, Kur'an, Sünnet ve Fıkıh bilgisine sahip sahabîlerin etrafında, onlardan bu bilgileri almak isteyen bir öğrenci halkasının bulunmasıdır. Öğretmeni sahabi, öğrencileri tâbiîn olan bu ilim merkezlerinde, hadis ve diğer islamî ilimlerin temelleri atılmıştır.

Meşhur tâbiîn, işte bu ilim merkezlerinde yetişmişlerdir. Bu ilim merkezlerinden bazıları şunlardır: Medîne, Mekke, Kûfe, Basra, Şam ve Mısır.