Tahakküm Ne Demek?

Tahakküm ne demek? Tahakküm kelimesinin anlamı nedir? Tahakküm kelimesine örnek cümleler...

Tahakküm: Hükmü altına alma, hükmetme. Zor gücüyle hüküm sürme anlamına gelmektedir.

TAHAKKÜM KELİMESİNE ÖRNEK CÜMLELER

Günümüz insanı, ekseriyet itibâriyle maddeye râm olmuş,ruh dünyası zaafa uğramış bir toplumun ezici tahakkümü altında
perişan bir hâldedir. Sefâletini saâdet zannetmekte olup, önündeki uçurum, girdap ve erozyonların farkına varamamaktadır.

Bütün bu buhranların ilâcı ise; fertleri yetiştiren, âileleri şekillendiren sâliha hanımlardır. Bunun için, elinizde tuttuğunuz eserimizde, bir “yangında ilk kurtarılacak varlık” olarak gördüğümüz kadın ve âileyi mevzu edinerek yola çıktık.

*****

dîn, birtakım siyasî hâdiselere âlet edilemez. Dolayısıyla, dînî hakîkatlerle siyasî hâdise ve davranışlar birbirinden ayırt
edilmelidir. Meselâ “Hâricîler”, yaptıklarını İslâm adına yapıyorlardı fakat, gerçekte hareketleri tamamen İslâm dışı bir siyasetin îcâbıydı ve anarşikti. Diğer taraftan insanların huzurlarını kendi menfaatleri çerçevesinde bozmak ve bundan kazanç elde etmek isteyen şahıs veya zümreler, hattâ bazen de devletler, târih boyu böyle siyâsî manevralar yapmışlardır. Bu gibi mihraklar, haksız kavgalarını haklı gösterebilmek ve karşısındakilere tahakküm edebilmek için, cemiyette meşrû addedilen unsurları, bilhassa dîni kullanmış ve ardından da bütün dindarları karalama kampanyaları başlatmışlardır. Bu meyânda, müslümanların birbirlerini kırdıkları Cemel Vak’ası’na zemin hazırlayan İbn-i Sebe’nin, yandaşlarına söylediği
ve kendisinin yanısıra, daha sonraki bütün fitne ve fesat ehlinin ölçüsünü ortaya koyan şu ifâdeler pek ibretlidir:

“Ey kavmim! Sizin hayat ve şerefiniz insanların birbirine düşmesine bağlıdır. Öyle ise onları birbirine düşürün. Yarın bunlar karşılaştıkları vakit harbi kızıştırın. Onları başka şeylerle meşgul olmaya bırakmayın. Bunun için kendileriyle beraber olduğunuz kimseler, sizin istemediğiniz şeyden, yâni sulhtan yüz çevirmenin ve Allâh’ın Ali’yi, Zübeyr’i, Talha’yı ve onlar gibi düşünenleri birbiriyle savaştırarak meşgul etmesinin gerekli olduğunu zannetsinler...” (İ. Canan, Hadis Ansiklopedisi, XIII, 334)