Üzerimde Çok Kul Hakkı Var. Hak Sahiplerinden Helallik Almaktan Utanıyorum. Allah Teâlâ Affeder mi?
Üzerimde çok kul hakkı var. Hak sahiplerinden helallik almaktan utanıyorum. Allah Teâlâ affeder mi? Dr. Öğr. Üyesi Ahmet Hamdi Yıldırım cevaplıyor.
Cenab-ı Allah’ın affetmeyeceği hiçbir şey yoktur. Yüce Rabbimiz, kendisine şirk koşulması dışında her şeyi affedeceğini bizlere bildirmiştir. Ancak bu affın gerçekleşebilmesi için kulun gerçek bir pişmanlık sergilemesi gerekir.
Pişmanlık ise sadece “Ah, vah, ben ne yaptım, ne ettim, yanlış yaptım” demekten ibaret değildir. Gerçek pişmanlık; yapılan yanlışı, eğer telafi edilebilecek bir yanlışsa, telafi etmekle başlar. Bu yanlışla yüzleşmek ve hakkına girdiğimiz kimselerden mutlaka helallik almaya çalışmak gerekir.
“Efendim, çok utanıyorum” deniyor. Elbette utanmak gerekir, çünkü utanmak (haya), imanın bir göstergesidir. Ancak bir günah işlenirken utanılmamışsa, o günahtan tövbe ederken utanmayı bahane ederek helalleşmeden kaçınmak doğru değildir. Bu bir yanlışa yanlış eklemek olur.
Bu mesele mutlaka enine boyuna değerlendirilmelidir. Kimin hakkına girdiysek, onunla konuşmak; kime iftira attıysak, kimin arasını bozduysak, bütün bu yanlışlardan doğan zararları telafi etmeye çalışmak zorundayız. Gerekirse muhataplarımızın önünde gözyaşı döküp, “Ben yanlış yaptım, beni bağışlayın” demeliyiz.
Diyelim ki amcanla yengenin arasını bozdun, fitne çıkardın. Gidersin, ikisine de durumu izah edersin, gözyaşı dökersin, samimiyetle özür dilersin. Bir kez gidersin, iki kez gidersin, elinden gelen gayreti gösterirsin. Buna rağmen seni affetmezlerse, Cenab-ı Allah dilerse kıyamet gününde onlara merhamet lütfeder ve seni affettirir.
Ama “Ben utanıyorum, ne yapayım?” dersen, o zaman yapacak bir şey yok; öbür dünyada yüzleşirsin. Ancak bu dünyadaki utanmakla ahiretteki utanmak bir değildir.
Muhatapların vefat etmişse, geride kalan varisleriyle helalleşmeye çalışırsın. Helalleşme yollarından biri de onlar adına hayır-hasenat yapmaktır. Ama adamlar hayattaysa ve hala senin yaptıklarından dolayı sıkıntı yaşıyorlarsa, “Ar olur, utanıyorum” bahanesi gerçek bir pişmanlık değildir.
Bu dünyada iken, muhataplarımız hayattaysa, yüzleşmek, helalleşmek ve bunun için ne gerekiyorsa onu yapmak gerekir.
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!